Obcinanie pazurów psu to nie tylko element dbałości o jego wygląd, ale przede wszystkim zabieg niezbędny do zapewnienia zwierzęciu komfortu oraz ochrony przed schorzeniami układu ruchu i bolesnymi urazami[1][2]. Właściwa długość pazurów minimalizuje ryzyko pękania, wrastania oraz koryguje sposób stawiania łap, co wpływa na ogólny stan zdrowia psa[1]. Aby osiągnąć ten cel, należy wiedzieć, co ile obcinać pazury psu, jaką techniką to wykonywać i jak dobrać narzędzia, by czynność była bezpieczna i efektywna.
Dlaczego regularne obcinanie pazurów jest ważne?
Systematyczne przycinanie pazurów to podstawa profilaktyki zdrowotnej psa. Nadmiernie długie pazury ograniczają swobodę ruchu, mogą wywoływać ból podczas chodzenia, a także prowadzą do powstawania nieprawidłowej postawy i przeciążeń stawów[1]. Przerośnięte pazury narażają też zwierzę na ryzyko skaleczeń, pęknięć i groźnych infekcji przy macierzy[1][2].
Prawidłowa długość pazurów umożliwia naturalny kontakt opuszki z podłożem przy każdym kroku, co przekłada się na lepszą stabilność oraz ogranicza ryzyko deformacji łapy[1][4].
Jak często obcinać pazury psu?
Najczęściej rekomenduje się obcinanie pazurów raz na 2-3 tygodnie, co pozwala utrzymać ich odpowiednią długość[4]. W praktyce częstotliwość ta wynika z tempa wzrostu pazura, poziomu aktywności psa oraz rodzaju powierzchni, po jakich się porusza. Psy, które spędzają dużo czasu na twardym podłożu, mogą naturalnie ścierać pazury, co wydłuża odstępy pomiędzy zabiegami. Natomiast zwierzęta przebywające głównie w domu lub chodzące po miękkich nawierzchniach wymagają częstszej kontroli i korekty pazurów[4].
Przy zbyt długich pazurach zaleca się skracanie ich etapami – co tydzień o niewielki fragment. Jakiekolwiek gwałtowne cięcie może bowiem naruszyć macierz, prowadząc do bólu i krwawienia[4].
Technika obcinania pazurów – najważniejsze zasady
Bez względu na częstotliwość zabiegu istotna jest właściwa technika. Kluczowe jest przycinanie pazurów pod kątem około 45 stopni oraz zachowanie odstępu co najmniej 1 mm od rdzenia, czyli żywej części pazura, widocznej u psów o jasnych pazurach jako różowy obszar[2][4].
W przypadku pazurów ciemnych należy wykazać się szczególną ostrożnością. Pomocna bywa latarka, którą rozświetla się pazur, by zlokalizować bezpieczną linię cięcia[4]. Alternatywą jest kierowanie się linią opuszków palców przy stojącym psie[2].
Jednorazowo najlepiej skracać pazur o niewielkie fragmenty, regularnie oceniając położenie macierzy, szczególnie gdy pazury są przerośnięte[4]. Cięcie powinno być szybkie i stanowcze – powolna, niepewna praca zadziała stresująco na psa i może doprowadzić do nieprecyzyjnego nacięcia[2][3].
Przygotowanie i przyzwyczajanie psa do zabiegu
Zabieg obcinania pazurów należy przeprowadzać na spokojnym, zrelaksowanym zwierzęciu, najlepiej po spacerze lub posiłku[1]. Ważne jest stopniowe oswajanie psa z dotykiem łap oraz dźwiękiem obcinaczek[4]. W ten sposób zmniejszamy stres towarzyszący zabiegowi i ułatwiamy sobie jego regularne wykonywanie.
Podczas samego cięcia łapę należy trzymać pewnie, lecz nie wywoływać ucisku wywołującego dyskomfort[1][3]. Wskazany jest spokój opiekuna i cierpliwość. W razie trudności z identyfikacją rdzenia lub braku pewności co do techniki prawidłowe będzie poproszenie o pomoc groomera albo lekarza weterynarii.
Narzędzia do obcinania pazurów – jak wybrać?
Do obcinania pazurów najlepiej używać specjalnych, dedykowanych psom obcinaczek cążkowych, dobranych do rozmiaru łapy i grubości korków pazura[2]. Ostrza narzędzia muszą być odpowiednio ostre – tępe zwiększają ryzyko uszkodzenia tkanki i wywołania bólu. Regularna dezynfekcja przyborów eliminuje ryzyko infekcji w razie przypadkowego skaleczenia.
Mechanizm wzrostu pazura i znaczenie profilaktyki
Pazury psa rosną nieprzerwanie. Jeśli zwierzę nie ściera ich naturalnie przez kontakt z twardymi powierzchniami, regularność zabiegów pielęgnacyjnych jest konieczna[1][4]. Zbyt długie pazury wydłużają stopniowo również żywy rdzeń, co powoduje, że podczas rzadkiego skracania nie da się znacząco ich zredukować bez ryzyka krwawienia[4].
Jedynie systematyczne przycinanie pozwala na stopniowe cofnięcie się macierzy w głąb pazura, umożliwiając przywrócenie mu prawidłowej długości[4]. To zabieg bezpieczny i skuteczny, pod warunkiem wykonywania go w odpowiednich odstępach czasu i zachowania właściwej techniki.
Konsekwencje zbyt długich pazurów
Pominiecie regularnego przycinania pazurów wiąże się z realnym dyskomfortem dla psa. Mogą pojawić się nieprawidłowości w chodzie, nadmierne obciążenie stawów oraz bolesne pęknięcia i wrastanie pazurów w opuszki[1][4]. Końcowym etapem są utrwalone zmiany postawy oraz przewlekłe stany zapalne.
Podsumowanie – jak utrzymać komfort psa
Obcinanie pazurów psu to nieodłączny element opieki i troski o jego komfort. Zabieg najlepiej wykonywać co 2-3 tygodnie, a w razie potrzeby częściej, przy szczególnie szybkim wzroście pazurów lub braku ich naturalnego ścierania[4]. Technika przycinania, dobór odpowiednich narzędzi i prawidłowa ocena długości stanowią gwarancję bezpieczeństwa. W razie wątpliwości warto skorzystać z pomocy profesjonalisty.
Źródła:
- [1] https://mojzdrowyfutrzak.elanco.com/pl/zdrowie/jak-obciac-psu-pazury-krok-po-kroku
- [2] https://apetete.pl/blog/jak-obciac-psu-pazury-6-porad-od-apetete/
- [3] https://www.youtube.com/watch?v=cQkj7EGwKxM
- [4] https://klinikaszmaragdowa.pl/2025/04/22/jak-obcinac-pazury-psa/
Smart-Pet.pl to portal dla świadomych opiekunów zwierząt. Łączymy wiedzę, doświadczenie i pasję, tworząc przestrzeń, w której pielęgnacja, zdrowie i zachowanie pupili opisujemy bez banałów i uproszczeń.