Czy psy mają katar i jak to rozpoznać?

Czy psy mają katar i jak to rozpoznać? Psy, podobnie jak ludzie, mogą mieć katar, jednak przyczyny, objawy oraz przebieg tej dolegliwości bywają odmienne i zależą od wielu czynników – w tym alergii, infekcji wirusowych czy bakteryjnych oraz chorób takich jak nosówka[1][2][3][4]. Wczesne rozpoznanie objawów kataru u psa jest kluczowe dla zapewnienia zwierzęciu odpowiedniej opieki.

Czym jest katar u psa?

Katar u psa to stan zapalny błony śluzowej nosa, objawiający się wydzieliną z nosa, kichaniem oraz świądem nosa i spojówek. Nierzadko towarzyszy mu pocieranie pyska i oczu, co świadczy o dyskomforcie zwierzęcia[1][4]. Proces ten powstaje w wyniku podrażnienia lub zakażenia, co prowadzi do zwiększonej produkcji śluzu i pobudzenia receptorów odpowiedzialnych za kichanie[1]. Charakterystyczne są również łzawienie, kichanie, kaszel oraz zmiany w zachowaniu, jak apatia czy obniżona aktywność zwierzęcia[4].

Przyczyny kataru u psa

Najczęstsze przyczyny kataru u psa to:

• Alergie – wywoływane przez pyłki, roztocza, grzyby lub substancje chemiczne[1].
• Infekcje – bakteryjne, wirusowe (np. nosówka) lub grzybicze, prowadzące do stanu zapalnego i wydzieliny o różnej konsystencji[2][3].
• Choroby układu oddechowego oraz czynniki środowiskowe, które również mogą powodować nieżyt nosa[2].

Szczególnie groźna jest nosówka, czyli wirusowa choroba prowadząca do poważnych powikłań, których jednym z objawów może być katar ropny z utrudnionym oddychaniem i kaszlem. Wydzielina nosowa, kaszel i duszności są jej typowymi symptomami[3].

Warto zaznaczyć, że przyczyny kataru, jego nasilanie się i charakter wydzieliny mogą być zróżnicowane w zależności od rasy psa – rasy brachycefaliczne ze względu na budowę anatomiczną nosa i układu oddechowego często mają intensywniejsze objawy nieżytu nosa[2].

Objawy pozwalające rozpoznać katar u psa

Objawy kataru u psa obejmują wodnistą lub śluzowatą wydzielinę z nosa, częste kichanie, świąd nosa i spojówek oraz pocieranie pyska. W miarę rozwoju stanu zapalnego mogą pojawiać się dodatkowe symptomy, m.in. duszności, kaszel czy apatia[1][4].

Charakter wydzieliny stanowi istotny element rozpoznania przyczyny kataru:

• wydzielina przezroczysta, wodnista – wskazuje na alergię lub infekcję wirusową,
• wydzielina żółta, zielonkawa lub z domieszką krwi – sugeruje infekcję bakteryjną lub grzybiczą oraz nasilenie stanu zapalnego[4].

Przy katarze alergicznym objawy często ustępują po eliminacji alergenu, a wydzielina bywa obfita i trwa tak długo, jak zwierzę jest narażone na czynnik alergizujący[1]. Niejednokrotnie występuje także kichanie wsteczne, będące efektem skurczu mięśni gardła i krtani, objawiające się głośnym, charakterystycznym dźwiękiem[1].

Jak odróżnić alergię od zakażenia?

Podstawową różnicą jest rodzaj wydzieliny oraz czas występowania objawów. Alergiczne przyczyny kataru wywołują wodnistą, przezroczystą wydzielinę i objawy utrzymujące się do momentu odizolowania psa od alergenu[1]. Stany infekcyjne prowadzą zwykle do powstania wydzieliny ropnej (żółtej lub zielonej), nasilenia świądu, kaszlu i objawów ogólnych, jak gorączka czy spadek aktywności[4].

Konieczność różnicowania między alergią a infekcją wynika z potrzeby dobrania odpowiedniego postępowania leczniczego. Eliminacja alergenu oraz diagnostyka w kierunku infekcji i innych chorób układu oddechowego są kluczowe dla długotrwałego zdrowia psa[1][2].

Kiedy konieczna jest wizyta u weterynarza?

Do wizyty u weterynarza powinny skłonić nawracające, nasilone lub długo utrzymujące się objawy kataru, częste kichanie, duszności, utrudnione oddychanie czy zmiany w zachowaniu, takie jak apatia[1][4]. Niepokojące objawy to także ropna wydzielina z nosa, domieszka krwi w śluzie, kaszel oraz brak poprawy po eliminacji czynnika alergennego.

Leczenie przewlekłego kataru zawsze zależy od rozpoznania przyczyny. W przypadku alergii stosuje się eliminację alergenu i leczenie objawowe, natomiast infekcje wymagają terapii farmakologicznej, zgodnej z rekomendacjami lekarza weterynarii. Szczególne znaczenie ma szybka reakcja przy podejrzeniu nosówki, gdyż choroba ta może wywołać ciężkie powikłania lub doprowadzić do śmierci zwierzęcia[3].

Znaczenie rasy i predyspozycji anatomicznych

Katar i towarzyszące mu objawy mogą być szczególnie uciążliwe dla psów ras brachycefalicznych, gdzie budowa nosa predysponuje do intensywniejszego przebiegu nieżytu i częstszego pojawiania się powikłań oddechowych. Rasy te, ze względu na ograniczoną drożność dróg oddechowych, częściej wykazują objawy takie jak katar, kichanie wsteczne czy duszności[2].

Uwzględnienie rasy psa ma więc znaczenie przy ocenie przebiegu i intensywności kataru oraz przy podejmowaniu decyzji o konieczności rozpoczęcia leczenia specjalistycznego.

Podsumowanie

Psy mają katar tak jak ludzie, jednak jego przyczyny, objawy oraz nasilenie są zróżnicowane i zależą od czynników alergicznych, infekcyjnych i anatomicznych. Kluczowe w rozpoznaniu kataru jest obserwowanie charakteru wydzieliny z nosa, towarzyszących objawów oraz zachowania zwierzęcia. Szybka konsultacja weterynaryjna i właściwe rozpoznanie etiologii są kluczowe dla zdrowia psa i skutecznej terapii[1][2][3][4].

Źródła:

• [1] https://petmex.pl/katar-u-psa
• [2] https://pupilmed.pl/blog/katar-u-psa
• [3] https://www.doz.pl/czytelnia/a17166-Jakie_sa_objawy_nosowki_u_psa_Przyczyny_rokowanie_leczenie
• [4] https://www.josera.pl/poradnik/wiedza-o-psach/katar-u-psa-kiedy-trzeba-dzialac-i-jak-ulzyc-pupilowi.html